Water

Dag 6: Ayuttaya en nachttrein

Het regenseizoen in Thailand loopt van juni tot en met oktober. Dat stond in alle boekjes te lezen, en de moppies van ons prive-reisbureau in het hotel gaven als tip mee een volgende keer in maart naar Thailand af te reizen. Maar eigenlijk hebben we van de regen tot op heden erg weinig last gehad. Af en toe een kortstondig buitje, dat een beetje verkoeling gaf. Vooral ’s nachts regende het echter wel Thaise pijpenstelen.

Vanmorgen vertrokken we -wederom erg vroeg- richting de oude hoofdstad Ayuttaya, om vervolgens met de trein door te reizen naar Chang Mai. De gids was echt geweldig. Een bejaard mannetje met de mooiste verhalen, dat na elk van zij eigen grappen al zijn tanden ontblootte. En daarbij sprak hij met een rollende R. Inmiddels weten we in waar de as ligt opgeslagen van koning Rrrrrrrrrrrrrrrrama III, Rrrrrrrrrrrrrrrrama IX en Rrrrrrrrrrrrrrrrama X. We zijn leuk in contact gekomen met twee Japanners, maar naast enkele zittende Buddha’s, een liggende Buddha en wat oude stenen stelde deze excursie verder niet heel veel voor.

Omdat we per trein naar Chang Mai zouden reizen, werden we per TukTuk richting het treinstation gebracht (‘ ogen-dicht-en-hopen-dat-het-snel-over-is’). Veel te vroeg, en Eef houdt enorm van varen, dus op weg naar de rivier en vragen naar een boottocht. En dat was het begin van een echte ervaring! Er werd voor een paar euro een motorboot opgetrommeld waarmee we over de rivier langs enkele tempels werden gevoerd. VEEL indrukwekkender dan diegene die we via de excursie voorgeschoteld kregen. Vanwege de overmatige regenval van de afgelopen dagen strond de rivier zo’n meter hoger dan normaal. En daarom stonden veel terrassen onder water, en moesten zandzakken worden aangerukt om de laatste tempel uberhaupt te kunnen bereiken. We werden vrij letterlijk over de omheining van de tempel gegooid om in een prachtige oase terecht te komen. Natuurlijk stonden we wederom te kirren van vakantiegenot! Twee uur later vonden we een tafel aan de rivier die net niet onder water was verdwenen voor de beste curry tot nu toe, en begaven we ons richting station.

De beste Thaise les tot op heden is om alleen buitenlanders op hun woord te geloven, omdat zij zich in hetzelfde schuitje bevinden. En dat kwam van pas toen een Duitser ons benaderde met de mededeling dat de nachttrein naar Chang Mai niet reed omdat de rails onder water stond. Kolere, we haden ons niet echt gerealiseerd dat dat kon gebeuren. Hij adviseerde terug te reizen naar Bangkok omdat je in Ayuttaya niet dood aangetroffen zou willen worden. Dus nog geen vijf minuten later zaten we met Sven en zijn vriendin uit Boedapest aan het bier in de trein naar Bangkok. Om na een korte taxirit weer te belanden in ons vertrouwde hotel in het backpackersdistrict. Het moppie van ons favoriete okale reisbureau had inmiddels ook begrepen dat Chang Mai onbereikbaar was, en we gaan morgen met haar het reisschema aanpassen. Dit land is helemaal op reizen ingericht, en problemen bestaan niet. Heerlijk!

Zo, een paar t-shirts rijker gaan we maar eens slapen. Deze twee ‘control freaks’ zijn inmiddels compleet afgekicht van controledrang. Heel stemming nipt Eef aan haar water en giet Pat er nog maar een Chang biertje in. Laat de zondvloed maar komen. Wij zijn er klaar voor! PROOST!!